Het kind van vroeger Toont steeds vaker haar gezicht Sinds jij van ons bent heengegaan Teruggekeerd naar het Huis van Licht Telkens in mijn dromen Voeren herinneringen de boventoon Vol liefde en heel vertrouwd Zo vanzelfsprekend, zo gewoon Ademloos zag ik je gaan Mijn nachtmerrie werd werkelijkheid De angst, al jaren op de loer Voor de dood, die zich nu toonde In al haar eerlijkheid Ik weet nu hoe het voelt Pijn en verdriet in het kwadraat Jij was het die mij dit moest leren Het was jouw laatste liefdevolle daad Het kind in mij Werd wreed wakker gekust Herbeleeft de waardevolle tijden Met haar vader Die in haar hart voor altijd rust ♡
Hartegroet, Irene
